ابوالفضل بیهقی مورّخ، ادیب، نویسنده و پدر نثر پارسی

با درود و احترام به همه صاحبان فضل و خرد   دوست گرانقدر و فرهیخته، جناب مهدی ضیایی بزرگوار عنایت فرمودند و پس از مطالعه تاریخ بیهقی جملات قصار و پندهای آن را استخراج و کتابت کرده و در اختیار ما قرار دادند چون زحمات تحسین برانگیز ایشان درخور بهره برداری به نحو احسن بود، جسارت کرده و آنها را تایپ کردم تا همگان بهرمند شوند  آنچه می خوانید بازنویسی یافته های ارزشمند فرهیخته ارجمند جناب مهدی ضیایی از کتاب سترگ تاریخ بیهقی است سخنان گزیده و پند هایی که پس از مطالعه کامل تاریخ بیهقی به آنان رسیده‌ام ۱ آخر کار آدمی مرگ است، احمق مردا که دل در این جهان بندد، که نعمتی بدهد و زشت بازستاند ۲ از مکر دشمن ایمن نشاید بود ۳ اعتقاد من باری آن است مُلک روی زمین نخواهم با تبعت آزاری بزرگ تا به خون چه رسد ۴ او نخست ببرید و اندازه نگرفت پس بدوخت تا موزه و قبا تنگ و بی اندام آمد ۵ این جهان گذرنده، دار خلود نیست و بر کاروانگاهیم و پسِ یکدیگر می رویم ۶ بدا قوما که ماییم بونصر مشکان خطاب به سلط�

درباره ابوالفضل بیهقی تهران ایرنا ابوالفضل بیهقی ادیب، پژوهشگر و پدر نثر فارسی است که نام او در آسمان ادب این سرزمین می‌درخشد او با نگارش تاریخ بیهقی، مهمترین منبع تاریخی دوران غزنوی را رقم زد و میراث ماندگاری برای قوام‌بخشی به هویت این مرز و بوم بر جای گذاشت   به گزارش ایرنا؛ ادبیات بیانگر ارزش‌ها، معیارها و ویژگی هایی است که زندگی فردی و جمعی بر محور آن می چرخد و نقد و بررسی آثار ادبی نیز نمی تواند به دور از آن ارزش ها و معیارها باشد در واقع نقد و بررسی آثار ادبی با تمام تنوع و خصوصیات آن به نوعی درس زندگی است در میان بزرگان دنیای ادب می توان به ابوالفضل بیهقی اشاره کرد که به ادیب دوستدارانش می گوید بنای برافراشته اش تا آخر روزگار باقی خواهد ماند» زندگی ابوالفضل بیهقی ابوالفضل محمدبن حسین بیهقی در حارث آباد بیهق یا سبزوار قدیم چشم به جهان گشود پدرش او را از همان دوران کودکی در نیشابور به دانش ‏اندوزی واداشت  خانواده‌ وی با بزرگان روزگار خویش نشست و برخاست داشت